అంజి

 ఇది నా  స్వీయ రచన 

అంజి

శ్రీను నాకు ఓ ఇరవై ఏళ్ళు గా తెలుసు. "నాకు ఈ సాయం కావాలి అంటే మొహం చాటేసిన సందర్భాలు  లేవు.

మా పాప చిన్నప్పుడు  పాపని చూడడానికి ఒక అమ్మాయి ఉండేది.  సాయంత్రం పూట  ఆ అమ్మాయి  పాపని బయటకి తీసుకుని వెళ్ళేది.

ఒకరోజు  శ్రీను పాపని అరగంటలో వెనక్కి తీసుకుని వచ్చేసాడు.వస్తూనే " ఆ అమ్మాయిని వాళ్ళ ఊరు పంపించేయండి  మేడమ్.  ఆ అమ్మాయి  తను ఆడుకుంటూ పాపని‌ పట్టించుకోవడం లేదు. పాప అటూ ఇటూ వెళ్లిపోకుండా, దెయ్యం ఎత్తుకు పోతుందని భయపెడుతోంది "అని చెప్పాడు. 

దాంతో  నేను  మర్నాడే వాళ్ళ ఊరికి  పంపించేసాను.

నేను టూ వీలర్ నడపడం‌ అలవాటు చేసుకున్నప్పుడు,  మా అమ్మాయి కారు నడపడం నేర్చుకున్నప్పుడు శ్రీను చాలా ధైర్యం చెప్పేవాడు. 

మా ఇంటి పెళ్లిళ్లలో తనదే హడావుడి. హనుమంతుడిలా సాయపడే వ్యక్తులు మన జీవితం లో ఉంటే ఒడిదుడుకుల సమయంలో కూడా ధైర్యం గా ఉండగలం.

వాళ్ళకి మనం చేతనైన సాయం చేయగలిగితే చాలు.